محمدحسین لطف الهی، نفت خبر:
منابع آگاه به رویترز خبر دادهاند که ائتلاف قدرتمند اوپک پلاس، متشکل از سازمان کشورهای صادرکننده نفت و متحدانش به رهبری روسیه، در نشست روز یکشنبه خود به احتمال زیاد سطح تولید نفت را بدون تغییر حفظ خواهد کرد. این تصمیم در حالی اتخاذ میشود که این گروه، که نیمی از نفت جهان را پمپاژ میکند، با چشمانداز نگرانکننده مازاد عرضه جهانی و تحولات ژئوپلیتیکی مهمی دست و پنجه نرم میکند که میتواند مسیر آینده بازار انرژی را تغییر دهد.
این ائتلاف، پس از افزایش تدریجی تولید به میزان حدود ۲.۹ میلیون بشکه در روز از آوریل ۲۰۲۵، در حال حاضر تمرکز خود را بر کاهش سرعت تلاش برای بازپسگیری سهم بازار، به دلیل ترس فزاینده از اشباع بازار، قرار داده است. در حال حاضر، اوپک پلاس همچنان حدود ۳.۲۴ میلیون بشکه در روز کاهش تولید اعمال کرده که تقریباً ۳ درصد از تقاضای جهانی را شامل میشود، و انتظار میرود این میزان کاهش در نشست آتی تغییر نکند.
زمان برگزاری این نشست با تلاشهای جدید ایالات متحده برای میانجیگری در توافق صلح بین روسیه و اوکراین همزمان شده است. در صورت موفقیت این تلاشها و تسهیل احتمالی تحریمهای اعمالشده بر مسکو، ممکن است حجم قابل توجهی از عرضه نفت روسیه به بازار جهانی اضافه شود که خود میتواند به نگرانیها در مورد مازاد عرضه دامن بزند.
با این حال، شکست احتمالی مذاکرات صلح، میتواند منجر به اعمال تحریمهای بیشتر علیه روسیه و کاهش شدیدتر عرضه نفت این کشور گردد. این عدم قطعیت ژئوپلیتیکی، که دائماً بین افزایش یا کاهش عرضه نوسان دارد، ضرورت رویکرد محتاطانه اوپک پلاس در قبال تولید را بیش از پیش تقویت میکند. روز جمعه، نفت خام برنت با قیمت حدود ۶۳ دلار در هر بشکه بسته شد، که ۱۵ درصد نسبت به ابتدای سال کاهش یافته است و گویای نگرانیهای موجود در بازار است.
در حالی که تصمیم روز یکشنبه بر تثبیت سطح تولید متمرکز خواهد بود، تمرکز اصلی و بلندمدت اوپک پلاس بر بحثهای پیچیده داخلی برای تعیین معیارهای ظرفیت تولید حداکثر اعضا است. این ظرفیت، مبنایی برای تعیین سهمیههای تولید از سال ۲۰۲۷ به بعد خواهد بود.
این موضوع سالهاست که مورد بحث بوده و به دلیل منافع متضاد اعضا به مانعی دشوار تبدیل شده است. برخی از اعضا، مانند امارات متحده عربی، ظرفیت تولید خود را افزایش دادهاند و به دنبال سهمیههای بالاتر هستند. در مقابل، برخی کشورهای آفریقایی شاهد کاهش ظرفیت تولید خود بودهاند، اما در برابر کاهش سهمیههای خود مقاومت میکنند. این اختلافات پیشتر منجر به خروج آنگولا در سال ۲۰۲۴ به دلیل عدم توافق بر سر سهمیههای تولیدیاش شده بود، که نشاندهنده شکنندگی داخلی ائتلاف است.
به نظر میرسد این نشست نه یک رویداد تعیینکننده برای عرضه کوتاهمدت، بلکه یک مرحله آمادهسازی برای بحثهای مهمتر آینده باشد که ساختار درونی و استراتژی بلندمدت اوپک پلاس را شکل خواهد داد. در حالی که بازار نفت منتظر ثبات است، سیاستهای داخلی و تنشهای ژئوپلیتیکی همچنان سایه خود را بر این سازمان حیاتی میاندازند.
اوپک پلاس در آستانه تصمیمات کلیدی قرار دارد که نه تنها به ظرفیت اعضا، بلکه به توانایی حفظ انسجام داخلی در بحبوحه فشارهای جهانی مربوط میشود. اما سوال اصلی اینجا است که آیا این ائتلاف میتواند توازن دشوار بین ثبات بازار و منافع اعضای متضاد را حفظ کند؟
انتهای پیام
دیدگاهها و نظرات خود را بنویسید
