آیا فدرال رزرو، معادله بازار انرژی را تغییر می‌دهد؟

محمدحسین لطف الهی:

قیمت نفت در روز چهارشنبه تقریبا ثابت ماند؛ زیرا بازار میان اخبار مذاکرات صلح روسیه و اوکراین و انتظار برای کاهش ۰.۲۵ درصدی نرخ بهره آمریکا در حالت احتیاط قرار داشت. گزارش API از کاهش ۴.۷۸ میلیون بشکه‌ای ذخایر نفت خام و افزایش ذخایر بنزین و تقطیری، نشانه‌هایی متضاد از تقاضا ارائه کرد. هم‌زمان نگرانی از مازاد عرضه و دشواری روسیه در یافتن خریدار برای نفتش بر بازار فشار آورد. از سوی دیگر، EIA پیش‌بینی کرد تولید نفت آمریکا امسال و در ۲۰۲۵ به رکورد بالاتری برسد؛ عاملی که چشم‌انداز صعود قیمت‌ها را محدود می‌کند.

جهت‌گیری انتظارات بازار
قیمت نفت که روز سه‌شنبه حدود ۱ درصد کاهش یافته بود، در معاملات روز چهارشنبه در سطحی تقریباً ثابت ماند؛ وضعیتی که به دلیل حساسیت بازار نسبت به دو متغیر بیرونی شکل گرفت: روند مذاکرات صلح روسیه و اوکراین و انتظار برای تصمیم فدرال رزرو درباره نرخ بهره. سرمایه‌گذاران هر خبر مرتبط با مذاکرات صلح را به‌عنوان سیگنالی تعیین‌کننده دنبال می‌کردند، زیرا یک توافق احتمالی می‌تواند مسیر کاهش تنش‌ها و در ادامه کاهش تدریجی تحریم‌های نفتی علیه روسیه را هموار کند. ولودیمیر زلنسکی نیز اعلام کرد که اوکراین به‌همراه شرکای اروپایی نسخه اصلاح‌شده طرح صلح را به‌زودی به واشنگتن ارائه می‌دهد. چنین حرکتی انتظاراتی درباره باز شدن مسیر بازگشت بخشی از نفت محدودشده روسیه به بازار ایجاد کرد؛ موضوعی که در صورت تحقق، ساختار عرضه جهانی را دگرگون می‌کند.

در کنار این تحولات ژئوپولیتیک، نگاه بازار به سیاست پولی آمریکا دوخته شده بود. انتظار می‌رفت فدرال رزرو نرخ بهره را ۰.۲۵ درصد کاهش دهد؛ اقدامی که از مسیر تقویت فعالیت اقتصادی و افزایش نقدینگی، مصرف انرژی و تقاضای جهانی نفت را بالا می‌برد. همچنین کاهش نرخ بهره معمولاً با تضعیف دلار همراه است و واردات نفت را برای خریداران غیرآمریکایی ارزان‌تر می‌کند. اما فقدان قطعیت در هر دو جبهه سیاست پولی و مذاکرات صلح، بازار را در وضعیت انتظار نگه داشت و مانع شکل‌گیری روند مشخص شد. در این میان، داده‌های هفتگی ذخایر نفت آمریکا تنها توانستند نقش ضربه‌گیرهای کوچک در برابر این فضای تردید را ایفا کنند.

تقابل عرضه و تقاضا
در سطح بنیادین، عوامل متناقضی بازار را تحت‌فشار قرار دادند. کاهش ۴.۷۸ میلیون بشکه‌ای ذخایر نفت خام آمریکا طبق گزارش API به‌طور معمول نشانه‌ای افزایشی برای قیمت‌هاست، اما افزایش ۷ میلیون بشکه‌ای ذخایر بنزین و افزایش ۱.۰۳ میلیون بشکه‌ای ذخایر فرآورده‌های تقطیری نشان داد که تقاضای مصرفی هنوز به سطحی نرسیده که بتواند روند تخلیه انبارها را تقویت کند. در نتیجه، اثر افزایشیِ کاهش ذخایر نفت خام توسط رشد ذخایر فرآورده‌ها خنثی شد. سووَرُو سارکار، تحلیلگر ارشد انرژی، تاکید کرد که بازار در حال حاضر برای یافتن جهت دچار سردرگمی است و کاهش موجودی‌ها تنها کمک محدودی کرده است.

در این میان، نگرانی اصلی، چشم‌انداز مازاد عرضه جهانی بود. تحلیلگران ING هشدار دادند که بازار در مسیر ورود به دوره‌ای از مازاد عرضه قرار دارد؛ وضعیتی که اگر با رشد تقاضای جهانی همراه نشود، می‌تواند مانع از هرگونه جهش قیمتی شود. اگرچه صادرات دریایی روسیه در ظاهر در سطح قابل قبولی قرار دارد، اما این کشور همچنان برای یافتن خریداران مطمئن در بازارهای جهانی با چالش روبه‌رو است. محدودیت‌های حمل‌ونقل و بیمه، تخفیف‌های سنگین و کمبود مقاصد پایدار، فشار زیادی بر توان صادراتی روسیه وارد کرده است. ING اشاره کرد در صورتی که این مشکلات ادامه یابد، احتمال کاهش تولید روسیه جدی است؛ موضوعی که می‌تواند موازنه عرضه جهانی را تغییر دهد و بخشی از نگرانی‌ها درباره مازاد عرضه را کاهش دهد.

به این ترتیب، ترکیب داده‌هایی که برخی در جهت افزایش قیمت هستند و برخی در جهت کاهش فشار می‌آورند، نتیجه‌ای جز نوسان محدود قیمت‌ها نداشت. افزایش تنها ۷ سنتی برنت و WTI نیز بازتاب همین سردرگمی ساختاری بود.

سپر تعادلی بازار جهانی
در کنار تغییرات هفتگی ذخایر، گزارش تازه اداره اطلاعات انرژی آمریکا (EIA) پیام مهم‌تری برای بازار داشت. طبق این گزارش، تولید نفت آمریکا امسال به رکوردی بالاتر از تخمین‌های قبلی خواهد رسید و پیش‌بینی تولید ۲۰۲۵ نیز با ۲۰ هزار بشکه در روز افزایش یافت تا میانگین تولید به ۱۳.۶۱ میلیون بشکه در روز برسد. این روند نشان می‌دهد که ایالات متحده همچنان نقش یک "تعدیل‌کننده ساختاری" را در بازار جهانی نفت ایفا می‌کند.

افزایش پایدار تولید نفت شیل آمریکا دو پیامد کلیدی دارد. نخست اینکه در شرایط نگرانی از مازاد عرضه، رشد تولید آمریکا این نگرانی را تشدید می‌کند و مانع از شکل‌گیری روندهای صعودی پایدار در قیمت‌ها می‌شود. حتی اگر مسیر مذاکرات صلح باعث تعدیل تحریم‌ها و افزایش عرضه روسیه شود، رشد تولید آمریکا در کنار آن می‌تواند سطح عرضه جهانی را به‌طور قابل توجهی بالا نگه دارد. دوم اینکه افزایش تولید آمریکا تأثیرگذاری اوپک‌پلاس بر قیمت‌گذاری جهانی را محدود می‌کند. هر زمان که اوپک با هدف حمایت از قیمت، از کاهش تولید استفاده می‌کند، بخشی از این کاهش توسط تولیدکنندگان شیل جبران می‌شود و اثرگذاری مداخله اوپک کاهش می‌یابد.

در مجموع، بازار نفت اکنون در تقاطع چند نیروی متضاد حرکت می‌کند: کاهش تازه قیمت‌ها در روز قبل، انتظار برای تصمیم فدرال رزرو، احتمال تحولات ژئوپولیتیک، داده‌های پیچیده موجودی‌ها و تولید فزاینده آمریکا. نتیجه، ثباتی شکننده است که تنها با یک تحول جدی چه در سیاست پولی، چه در روند تقاضای جهانی، یا در وضعیت جنگ—می‌تواند از این محدوده خنثی عبور کند.

انتهای پیام